Wat wil een mens nog meer op deze aarde?
We moesten ons natuurlijk in het pak hijsen ( suggested dress: "formal" stond op de uitnodiging).
Wij gaan ons dus begeven tussen een uitverkoren groep Pinguïns en erg "formal" doen.
Omdat ik geen Pinguïn pak heb maar een zwarte blouse en een zwarte boek met grijze stropdas terwijl mijn vrouw geen lange gala jurk maar een bijna sensuele rok aan heeft vallen wij direct op.
Dit moeten de leiders van de roedel - de hoofd Pinguïns dus - zijn zal de kapitein denken.
Uiteraard zal de kapitein met ons een praatje willen maken.
We zijn immers ook bijna "gold members" als gevolg van de bonus punten verdient door wijnconsumptie.
Na afloop van deze reis zullen wij deze status zeker hebben bereikt!
Ik heb mij uiteraard op deze belangrijke bijeenkomst voorbereid en zal hem na een warme handdruk vragen wat hij vindt van de crises in Europa, de oorlog in Afghanistan, de Nederlandse bijdrage tegen piraterij, en een huwelijk tussen Merkel en Berlusconi.
Zulke intellectuele vragen krijgt hij natuurlijk nooit.
Hij zal daarom in zijn nopjes zijn dat hij ons heeft uitgenodigd.
Zijn antwoord is voor ons niet interessant want zijn Engels is zo slecht dat je er geen bal van verstaat.
Al luisterend ( althans we doen als of) zullen we gretig en frequent gebruik maken van de ons aangeboden versnaperingen en heerlijkheden.
De avond zal worden afgesloten met een heerlijk banket van spaghetti, penne, lasagne, tuti fruti, spinola, carbonadi en nog meer gerechten uit de vermaarde Italiaanse keuken. Daarbij valt zeker te vermelden de vaste uitsmijter: Gelati Italiano die als sorbet wordt opgediend omdat hij te lang in de keuken op zijn bestemming heeft moeten wachten.
Voldaan zullen wij de hut betreden met een overhemd vol tomaten vlekken (Italianen besmeren alles met tomaten prut) en de wetenschap dat niet het schip wiebelt maar wij.
Een zee dag is weer afgesloten.
JB te zee.