| Noordelijk Argentinië Vanuit Iquazu Brasil is het één stap naar Argentinië. Wij vlogen vanuit Iguazu naar Salta om van daar uit door te gaan naar Tilcara dat tegen de Andes ligt. Moest er tof zijn hadden we ergens gelezen. De aankomst in Salta was een beetje een puinzooi. Er stond een wel heel oude Golf op ons te wachten. Toen we gingen kijken wat er allemaal aan deuken en krassen op zaten - die vervolgens op een formulier met zwarte puntjes moesten worden aangegeven als reeds bestaand - heb ik voor gesteld de auto op het formulier gewoon zwart te kleuren. Hollandse humor is aan Argentijnen niet besteed weet ik nu. Met een kerstster in de voorruit, ruim 70.000 op de teller en een continu brandend olie lampje richting Tilcara (180 km.) gereden. Tilcara ligt in de Andes op 3000 meter. Slim gekozen als je net herstellende bent van een bronchitis aanval, maar dat wist ik toen nog niet. Na 50 meter om hoog lopen moet ik eerst uit hijgen. Trouwens, alles loopt hier omhoog. We zijn in onze poussado omgeven door volstrekte eco toeristen. | | Archeologen, astrologen, ornithologen, antropologen, speologen, filosofen, veganisten - allen met amateur status - in herkenbare kleding en uiterlijk: baard, haar op armen, haar op benen, veel te wijde pijpen in de korte broek, sandaal zonder sok of bergschoen met sok, aantekening boekje, verrekijker, foto toestel, een blik tot achter de horizon en mensen schuw. De bijpassende dames: mager, blanke of verbrande huid, piek of plak haar, veel te dunne benen in veel te grote bergschoenen, afgekloven nagels, twee mandarijnen onverpakt in een hemdje zonder mouwen, korte broek waarin billen ontbreken en nog nooit slachtoffer geweest van ook maar een begin van dubieus gedrag door de andere sekse. Een niet onbelangrijk deel van deze groep wast zich zo te zien en te ruiken met droog water.
| |