| | Gezelligheid kent z’n tijd Ook deze keer heeft jullie Mona weer een leuke vraag ontvangen van een mede-merwelander. Deze luidt als volgt: Ik speel regelmatig met wat mede-Merwelanders en in de baan is het erg gezellig, maar bij de borrel zijn ze er nooit bij? Hoe komt dat, en hoe kan ik het oplossen? Nou, lieve schrijver, dat is een bekend verschijnsel. En er zijn meerdere oorzaken en oplossingen voor te bedenken. Er zijn mensen met clubhuisvrees; een niet aflatende angst voor golfhoreca-gelegenheden, die in sommige ernstige gevallen voor paniekaanvallen kan zorgen. Deze mensen kun je het beste voorzichtig benaderen, en stapje voor stapje mee naar binnen nemen. Begin eens met een bezoekje aan de gang en dan de shop. Laat dan het toilet zien en probeer ze over te halen de volledig opgepimpte bar te betreden. Mocht dit niet in één keer lukken, doe dan eerst een drankje onder de luifel en herhaal deze oefening totdat de clubhuisvrees verleden tijd is. Er zijn mede-Merwelanders die bij hun laatste bezoek zo in de lampen hebben gehangen, dat ze door schaamte even niet naar binnen durven. Herkenbaar. Niet door eigen ervaring, maar wel van medespelers. Geef deze personen het advies dat alles wat er in het clubhuis gebeurd ook in het clubhuis blijft (toch?). En beter uitgelachen dan niet gelachen. Ook zijn er dames en heren die echt alleen voor het spelletje komen, en de flightgenoten dus niet gezellig genoeg vinden om nog even een drankje mee te doen. De moeilijkste types om aan de borrel te krijgen. Toch heeft Mona ook hier een oplossing gevonden. Geef ze tijdens het rondje al voldoende borrels, dat ze zich na 18 holes als een mak lollig lammetje zo het clubhuis in laten voeren. | | Sommige dames en heren golfen stiekem, dus moeten als de sodemieter naar huis zodat de partner het niet in de gaten krijgt dat ze alweer op de golfbaan rondhangen. Deze is gemakkelijk: nodig de partners uit voor de gezelligheidswedstrijden, dan zijn ze daarna ook niet meer weg te slaan uit het clubhuis, en misschien gaan ze ook wel een balletje slaan. Er zijn leden die een enorme rekening hebben openstaan, waardoor ze niet meer naar binnen durven. In dit geval kom je met een inzamelingsactie een heel eind. Help …… het clubhuis weer in, stort nu op Giro 123456. U ziet, er zijn veel redenen te bedenken maar gelukkig even zoveel oplossingen. Maar er is een ander verschijnsel waar Mona echt uitslag van krijgt: de berekenende borrelaar. Deze borrelaar zal na een wedstrijd nooit het eerste rondje betalen, want dan is iedereen er nog. Liever neemt de berekenende borrelaar het 3e of 4e rondje voor zijn rekening want dan zijn er misschien al mensen weg. Of hij/zij bestelt een rondje als iedereen net de glazen vol heeft. En als de borrelaar dan toch, na veel gedraai, zelf aan de beurt komt, dan nemen ze zelf niks, want dat scheelt weer hè. Het tegenovergestelde is de eeuwige gever. Bij deze spelers krijg je nooit de kans om een rondje te geven. Soms drinken ze veel sneller, en hebben dus weer sneller “dorst”, dus bestellen in een razend tempo waar je niet tussen komt. Of ze drinken dubbele drankjes en vinden het dan niet prettig als een ander dat moet betalen. Nou, lieve eeuwige gever, je bedoelingen zijn goed maar Merwelanders zeggen het wel indien ze een dubbel drankje te gortig vinden. Veel liefs, Mona | |
